Kronik Ağrı İçin Manuel Terapi Seçeneği
Kronik Ağrı İçin Manuel Terapi Seçeneği
Özet
Bu yazı, kronik kas-iskelet ağrısının anlaşılmasını ilerletmek ve hem ek müdahaleleri hem de klinik etkinliğin arttırılması potansiyeli olan manuel terapi ile ilgili unsurları tanımlamaktadır.
Kronik ağrı Amerika Birleşik Devletlerinde oldukça yaygın olup, Amerikalı nüfusun yaklaşık üçte birini etkilemektedir. Kronik ağrı salgınıyla savaşmak için farmakolojik yaklaşımlar ve özellikle opioid reçetesi katlanarak artmıştır. Maalesef bu yaklaşımlar etkisizdir ve bağımlılık, ölüm gibi önemli riskleri içerir. Kronik ağrı yaşayan bireyler için birinci basamak tedavi seçeneği olarak farmakolojik olmayan yaklaşımlar önerilir. Manuel fizyoterapistler olarak, hastalarımıza çeşitli farmakolojik olmayan tedavi seçenekleri sunan kronik ağrı sorununu karşılamak için iyi konumlandırılmıştır.
Fizyoterapistler, kronik ağrı ve diğer kas-iskelet bozukluklarına sahip hastaları etkili bir şekilde tedavi edebilir; ancak çalışma alanı kavşak noktasındadır. Manuel terapiye geleneksel yaklaşım, doğru teknik seçimin ve hassas uygulamanın başarılı bir sonucun başlıca uygulayıcının olduğunu varsayar. Bu görüşe göre, elde edilen sonuçlar doğrudan uygulanan müdahale ile ilişkilendirilir.
Fizyoterapistler, manuel terapi deneyiminin karmaşıklığını kabul eden ve etkileşimlerimize özgü bağlamsal öğelerin sağlamlığını kabul ettiğimiz güncellenmiş bir paradigmayı kabul edersek, kronik ağrı olan bireyler için ideal uygulayıcılar olarak kabul edilmektedir. Bazı klinisyenler için, bu ağrının gelişimi, korunması ve modülasyonunun algılanmasında devrimci bir değişime ihtiyaç duyacaktır. Ağrı, dinamik duyu, bilişsel ve duygusal süreçlerle düzenlenen ve hastanın beklentileri, ruh hali, arzuları ve geçmiş deneyimlerinden büyük ölçüde etkilenen bir deneyimdir. Ağrı algısını periferik bir bozulma ile sınırlamak güncelliğini yitirmiş ve manuel terapiye yaklaşım daha karmaşık olsa da, kronik ağrı sonuçlarını etkileyen sayısız etkileşim faktörünü açıklar (Şekil 1).
Kapsamlı bir yaklaşım, hem kişisel hem de duruma özgü hasta özelliklerini değil aynı zamanda hastanın ve terapistin kültürel önyargılarını, inançlarını ve deneyimlerini de içeren hasta ve terapist faktörlerin etkisini kabul eder. Buna ek olarak, bu görüş doğrudan ya da dolaylı olarak (yani modifiye edilmiş beklentiler ya da ruh hali) direkt olarak (yani müdahale seçimi) önemli sonuç katkıları sağlayabilecek olan hasta ve fizyoterapist arasındaki etkileşimi onaylamaktadır. Son olarak, bu yaklaşım, psikososyal stratejiler ve ağrının etkisini azaltmaya yönelik manuel terapinin etkinliğini arttıran ve / veya olumlu davranışsal değişimi teşvik edip koruyacak egzersiz gibi hedefe yönelik ek müdahalelerin entegrasyonunu onaylamaktadır.
